Revenge: Eleven Dark Tales เรือนร่างเงียบเชียบการบอกลาเย็นเยียบน่าขยะแขยง Review by yoniam

 
 

ผลงานนี้ได้รับรางวัล รักพี่เสียดายน้อง (ชมเชย) จากกิจกรรมส่งรีวิวจากทางบ้าน

:: Video: 

วาดภาพประกอบในบทที่ชอบที่สุด

บทที่ 1: Afternoon at The Bakery: ยามบ่ายในร้านขนมเค้ก

เรื่องราวบทนี้ดำเนินไปด้วยอดีตสุดขมของหญิงคนหนึ่งในร้านขนมเค้ก เรื่องราวถูกกลั่นออกมาอย่างเรียบง่ายมาจากก้นบึงของจิตใจที่ไม่มีใครเข้าถึง เรื่องที่เล่าผ่านความรัก ความเงียบสงบ ความสูญเสียที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน และความหมายของสตรอว์เบอร์รีสอร์ตเค้กสองชิ้นที่จะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป 

illustration by yoniam 

เราเลือกใช้ภาพวาดของแวนโก๊ะเป็นพื้นหลัง เพราะในเรื่องมีช่วงสำคัญช่วงหนึ่งที่กล่าวถึง เลือกวางขนมเค้กทั้งสองไว้ในตู้เย็น ที่ซึ่งเก็บกักความขมขึ้นทุกอย่างของบทนี้ไว้เต็มเปี่ยม เป็นอีกหนึ่งบทที่ประทับใจมาก จนต้องวาดเป็นภาพเก็บไว้


:: Write :: 

หนังสือเล่มสีชมพูหวานเย็นโปรยตัวอักษรสีดำร่วงโรยอยู่หน้าปกความน่ารักในสีสันและขนาดเล่มที่เหมาะมือของเล่มทำให้ฉันหยิบไปจ่ายเงินอย่างไม่ลังเล ฉันรู้อะไรไม่มากเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้ รู้แค่ว่ามี 11 เรื่องสั้นแนว Short Story Cycle ทุกเรื่องให้บรรยากาศราวอ่านในห้องดับจิต มืดมิดและบิดเบี้ยว ประโยคหลังปกเขาว่าไว้อย่างนั้น แต่หลังจากอ่านจบบทแรกความบิดเบี้ยวที่ว่ากลายเป็นเรื่องเล็กจิ๋ว เมื่อฉันรู้สึกว่าตัวเองได้กลายเป็นหนึ่งในตัวละครในทุกเรื่องและพบเจอกับความร้าวรานสุดประหลาดจนใจข้างในเย็นเฉียบ

ทุกเรื่องดำเนินอย่างเรียบง่าย เล่าเรื่องสุดขยะแขยงได้สงบนิ่งจนน่าอึดอัด แต่ Yoko Ogawa (นักเขียน) เขียนทุกบรรทัด ทุกช่องว่างออกมาได้สวยงามราวกับเธอกำลังบอกว่า “ความตายน่ะ ก็แค่ดอกไม้ที่วางอยู่บนหลุมนั่นแหละ สวยใช่ไหมล่ะ” ด้วยความที่สถานที่ในแต่ละเรื่องเราสามารถเดินพบเจอได้ทุกวัน อย่างร้านขนมเค้ก ร้านทำกระเป๋า พิพิธภัณฑ์ ฯลฯ วันใดที่ฉันบังเอิญก้าวไปในสถานที่ใกล้เคียงเหล่านั้น ในหัวเราจะบรรจงเรียงฉากความหดหูหวาดระแวง หลอกหลอน จนฉันต้องรีบปัดความคิดให้หล่นไปไกลๆ

บางบททำให้ฉันไม่อยากกินสตรอว์เบอร์รี่ชอร์ตเค้กไปอีกหลายวัน บางบททำให้ฉันตั้งคำถามเสมอว่ามีอะไรอยู่ในกระเป๋าของคนที่เดินผ่าน บางบทก็บดขยี้ฉันเกินไปจนอ่านบทต่อไปไม่ไหวถ้าเรื่องราวก่อนหน้าไม่จางลงไปเสียก่อน นั่นคือสิ่งที่หนังสือเล่มสีชมพูหวานเย็นทำไว้กับฉัน

หลังจากอ่านจบรู้มาว่าสีชมพูบนเล่มมาจาก สีเนื้อหนังมนุษย์ หลังจากนั้นความรู้สึกของการหยิบจับเล่มนี้ก็เปลี่ยนไป เมื่อใดที่รู้สึกว่าร่างกายและจิตใจต้องการความสงบนิ่ง เงียบงัน หลบหนีความจริงที่แสนหดหู่ ฉันจะคว้าเล่มนี้ขึ้นมา เปิดบทที่อยากเข้าไปอยู่และอ่านมันจนกว่าจะพอใจ ถึงจะเยือกเย็นแค่ไหนก็รู้ว่าเป็นความโหดร้ายที่คงเส้นคงวามากกว่าปัจจุบันที่ฉันเจอ

หนังสือ: Revenge: Eleven Dark Tales เรือนร่างเงียบเชียบการบอกลาเย็นเยียบน่าขยะแขยง

ผู้เขียน: Yoko Ogawa 

ผู้แปล: นลินญา จรูญเรืองฤทธิ์

สำนักพิมพ์: ไจไจบุ๊คส์ Chaichai Books


เกี่ยวกับหนังสือ Revenge : Eleven Dark Tales